Vandaag een blog over een ontdekking die ik recentelijk deed met betrekking tot de verschillende vormen van zelfvertrouwen die je/ik als mens kan hebben.
Aanleiding
De aanleiding was de online samenwerking met dames uit de businessclub waar ik lid van ben. We werken meestal volgens de Pomodorotechniek. Dat betekent 25 minuten hard werken aan/in je bedrijf, iedereen op geluidsstil, dan 5 minuten break om even te kletsen, te sparren of te delen. In een van de pauzes ging het over de kwart marathon die een van de dames recentelijk gelopen heeft. Het ging al snel over wat je ervoor nodig hebt om dat te kunnen doen.
Nou is hardlopen / wandelen echt niet mijn ding, dus ik hield me stil, :-). Aan het eind sprak ik mijn respect uit voor de dame in kwestie. Ik vind het namelijk oprecht bewonderenswaardig dat mensen een ijzeren discipline aan de dag leggen voor iets waar ik zelf totaal geen gevoel bij heb. Een van de dames maakte de opmerking dat mijn kwaliteiten ongetwijfeld ergens anders liggen en ik was daar heel snel in met mijn reactie: op de dansvloer! Met als gevolg dat ik natuurlijk op zoek moest naar een filmpje waar ik op sta te dansen….
Filmpje
Nu vond ik dat filmpje verbazingwekkend snel genoeg en het bracht onmiddellijk een grote lach terug op mijn gezicht. Soms vergeet ik hoe zeer ik geniet van (met name) bachata dansen, een Zuid-Amerikaanse dans en dan vooral de Dominicaanse bachata. Voor degenen die hier geen beeld bij hebben, voeg ik 2 filmpjes toe van de leraar bij wie ik veel lessen gevolgd heb, Jesus Willems. De eerste is uit de tijd van mijn eigen filmpje, een demo van de Dominicaanse bachata, de tweede is de meest recente van Jesus en een combinatie van verschillende stijlen bachata.
Ontevreden met mijn uiterlijk?
Wat me direct opviel, is hoe ik nu keek naar mijn eigen filmpje. Dat is heel anders dan toen ik mijn filmpje 6 jaar geleden postte op Facebook. Ik werd er deze keer onzeker van en keek daardoor met de blik van een ontevreden vrouw. Dat riep direct vragen bij me op. Ben ik dan ondertussen zo ontevreden over mijn uiterlijk geworden? Nee, ik voel dat dat het niet is. Wel heb ik er meer moeite mee gekregen om mijn vrouwelijkheid die ik toen zonder problemen liet zien in strakkere kleding, te tonen. Waar komt dat dan door? Wat zorgde voor dat zelfvertrouwen toen en waar is dat dan gebleven?
Grappig, zogauw ik dat laatste typ, komt het gevoel op: dat zelfvertrouwen is niet weg! Mooi om te voelen. De getoonde vrouwelijkheid zit ‘m in het feit dat mijn lichaam door 1,5 zwangerschap (als ik dit schrijf, ben ik 7 maanden zwanger van de tweede in 2,5 jaar) enorm veranderd is en de hormonen me nu parten spelen. Absoluut niet erg, ik realiseer me dus dat ik nog mag gaan uitvinden hoe ik me het lekkerste voel na de zwangerschap en welke uitstraling daarbij hoort. Ongetwijfeld met een groot stuk vrouwelijkheid en kleur erin, want dat is wie ik ben!
Zelfvertrouwen
Terug naar het wel of niet verloren gegane zelfvertrouwen. Is het weg? Nee, ik haal het de laatste jaren, sinds ik nauwelijks meer dans, alleen uit andere dingen. Wat zijn die dingen dan? Dat zijn bijvoorbeeld de bevestiging in mezelf dat ik een goede moeder ben, een partner die onvoorwaardelijk achter haar man staat, de coach die staat voor ‘Je Eigen Leven Vormgeven’, de vriendin die klaar staat voor haar vriendinnen al is dat wel minder door de komst van de kinderen. Echter zijn er nog zoveel meer kanten waar ik zelfvertrouwen uit mag halen, dat realiseer ik me nu dus! Voor alles is een plaats en tijd en elke fase van een mensenleven vraagt wat anders. Ik denk dat dat met name is wat ik vandaag bij dat filmpje voel. De enorme vreugde die ik op de vloer voelde in die jaren, terwijl ik echt niet de beste danser ben. De zekerheid dat ik die vreugde uitstraalde en daardoor een graag geziene dame was op en naast de dansvloer.
Les van vandaag
Want dat is het, hè. Wanneer je kijkt naar mensen bij wie mensen zich oprecht goed voelen, dan zijn dat mensen die comfortabel in hun lijf zitten, blij zijn met zichzelf en dat uitstralen. Vorm doet er niet toe. En misschien is dat wel de belangrijkste les van vandaag. Hoeveel moeite ik soms ook heb om veel rollen te combineren; als ik in staat ben om de vreugde van toen in het dansen en de vreugde van nu in het partner en moeder zijn, diep van binnen structureel kan combineren en voelen, dan ben en blijf ik een fijn mens bij wie mensen zich goed voelen en zich geïnspireerd voelen.
Mijn tijd om bij gelegenheid te shinen op de dansvloer komt dan vervolgens ook vanzelf weer!
Recente reacties