December: ben jij klaar voor de feestdagen?

Met de start van de laatste twee maanden van het jaar bekruipt me dat aloude gevoel. Hoe gaan de feestdagen er dit jaar uit zien? Bij wie gaan we dit jaar aanschuiven en wat wordt er van me verwacht? Welk effect gaat dat op mij hebben? Het is fijn in ieder geval om te weten dat ik een man heb die me tegen houdt als ik mezelf voorbij dreig te lopen! Als jij daar ook moeite mee hebt, lees dan vooral verder…..

Verwachtingspatroon voor de feestdagen

Het is grappig om bij mezelf te merken dat aloude patronen in de voorbereiding naar december onveranderd elk jaar weer de kop opsteken. Ook al kijk ik al een aantal jaar naar hoe ik de dagen zelf wil invullen, toch blijft dat gebeuren. Ergens in mij zit dat aloude verwachtingspatroon dat de feestdagen een gezellig samenzijn met familie zijn. Velen van ons zullen dat, denk ik, herkennen. Kiezen hoe ik het zelf in wil vullen, betekent voor mij nog steeds ook kiezen voor tijd met familie. Ik kijk alleen wel bewust naar of het bij ons eigen gezinnetje past. Het kan dus zomaar zijn dat we wél alle feestdagen met familie doorbrengen, als dat past en we hebben er zin in, dan juist heel graag! Met een schoonfamilie in het buitenland mogen we de praktische kant van alles bij elkaar brengen dan wel niet hebben, over het gemis tijdens deze dagen hebben we het namelijk maar even niet…

Single tijdens de feestdagen

Ik kan me echter ook nog heel goed herinneren hoe het was om geen partner te hebben en alleen aan tafel bij te moeten schuiven. Niet altijd de leukste momenten en dus extra belangrijk om goed te luisteren naar mijn eigen gevoel: trek ik dit? Heb ik genoeg energie om er toch een leuke dag/middag/avond van te maken als ik me alleen voel? Een terechte vraag en soms was het antwoord ook echt nee. Dan bleef ik thuis met films, lekker (en soms troost-)eten en een dekentje. Ik maakte verrassingscadeautjes voor vriendinnetjes met gedicht voor Sinterklaas of ik zocht vrienden op die weinig met kerst hebben en maakten we er samen een gezellige avond van. Ik herinner me de eerste kerst met mijn eerste partner. Beiden kinderen van gescheiden ouders die niet met elkaar door een deur konden, hij nog een oma (en grote Surinaamse familie) bij wie hij veel tijd in zijn jeugd had doorgebracht. Mijn ouders aan de oostkant van Brabant, zijn ouders aan de westkant van Brabant, oma en familie in Den Haag. Toen we op 2^e Kerstdag laat thuiskwamen, ploften we uitgeput op de bank neer. We kwamen tot de conclusie dat we in 2 dagen tijd meer dan 350 km hadden gereden. En waarom? Om iedereen maar tevreden te stellen. Het besluit werd daar en toen genomen: dit niet meer. Het jaar erop ging het tussen mijn ouders iets beter waardoor we gezamenlijk kerst konden vieren en werd zijn vader verteld dat hij óf naar Den Haag kon komen óf hij zag ons niet. Een stuk rustiger en daardoor gezelliger voor ons! Ook in de jaren na die relatie ben ik elk jaar opnieuw blijven stilstaan bij wat ik wil. Soms lukte het me heel goed om daar gehoor aan te geven, soms niet. Sinds mijn man in Nederland is, maken we onze eigen tradities. Een traditionele Kerstboom (hoe dat dit jaar vorm te geven met grijpgrage vingertjes van zoonlief?!?! J); samen eten met opa en oma (en indien mogelijk met broer en gezin) waarbij ook Ethiopische eettradities terug komen. Heerlijk om dit samen zo vorm te mogen geven, dat maakt me een dankbaar mens. Toch blijf ik het een bijzonder fenomeen vinden. Waarom laten we ons in die decembermaand zo gek maken? Begrijp me niet verkeerd, ik vind het heerlijk om bij mijn vader thuis onder de kerstboom de traditie in stand te houden om zelf het kindeke Jezus in de kerststal te leggen. Om met mijn moeder nieuwe recepten de dag vóór kerst uit te proberen zodat we die met kerst kunnen eten (en pech te hebben als dat niet lukt, ;-)). Ik hou er alleen niet van dat het zo’n MOETEN is geworden. Ben bij elkaar, omdat je het leuk, waardevol, gezellig en warm vindt en niet omdat je het gevoel hebt niet anders te kunnen! Daarom dit: luister goed naar wat JIJ wil en geef daar vervolgens zo goed mogelijk vorm aan. Jij verdient het immers ook om een gezellige maand te hebben waarin je kunt genieten van de kleine en grote momenten die er gebeuren! Als je daar een steuntje in de rug bij nodig hebt, dan geef ik je dat heel graag! Meld je aan via de speciale pagina hier op mijn website, dan ontvang je vanaf 20 november om de werkdag en 1 dag in het weekend een dicht-bij-jezelf-mail van me. Een mail die je kunt lezen op het moment dat JIJ er tijd voor hebt en waar je een moment van bewustwording hebt. Dan kun je vervolgens weer lekker door in de drukke weken die voor je liggen! Om die mails nog te versterken doe ik vanaf de week van 20 november wekelijks ook een korte livegang op Facebook. In maximaal 10 minuten geef ik je een extra boost op basis van jouw struggles om goed naar je gevoel te blijven luisteren. Lekker even sparren bv over hoe je je schoonmoeder tevreden kunt houden en toch ook doen wat jij wil, ;-). Wanneer je je aangemeld hebt, krijg je automatisch in de week van 13 november een mail van me met de data en tijdstippen van de live momenten. Ik heb er zin in! Veel plezier met alle voorbereidingen!!! Liefs, Wilma