Donderdag is mijn mamadag. Op die dag ben ik de hele dag aan het genieten van alle ontwikkelingen die onze dreumes door maakt. Ik vind het nog elke dag sinds zijn geboorte een wonder hoe de natuur werkt, zo’n klein mensje dat elke dag groter en onafhankelijker wordt, zichzelf wordt.

Vandaag was niet anders, hoe mooi om te zien hoe hij zijn best doet om het ene stapelbakje weer in het andere te krijgen, ongeduldig als het niet meteen lukt (van wie zou hij dat nou hebben, ?) en met een big smile als het gelukt is.

Op zo’n moment ben ik intens dankbaar dat ik zelf zo hard gewerkt heb om gelukkig te zijn met wie ik ben, inclusief de kilo’s. Ik kan onze dreumes, samen met mijn man, de weg laten zien hoe je met doorzettingsvermogen en innerlijke kracht de wereld niet alleen aan kunt, maar kunt veroveren!